مجید مجیدی، نامی که در عرصه سینمای ایران با شاهکارهای هنری و داستان‌های دلنشینش می‌درخشد. کارگردانی توانمند که با نگاهی ظریف و شاعرانه به دنیای کودکان، آثاری ماندگار خلق کرده و نام خود را در تاریخ سینمای ایران جاودانه ساخته است.

مجیدی، متولد ۲۵ فروردین ۱۳۳۸ در تهران، از همان دوران نوجوانی شیفته هنر و سینما بود. او با شرکت در دوره‌های آموزشی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ذوق و استعداد خود را در زمینه فیلمسازی شکوفا کرد و گام در مسیری پرفراز و نشیب، اما پربار نهاد.

نخستین تجربه‌های کارگردانی مجیدی به ساخت فیلم‌های کوتاه و مستند در دهه شصت برمی‌گردد. اما نقطه عطفی در کارنامه هنری او، ساخت فیلم “بدوک” (۱۳۷۰) بود. این فیلم که با نگاهی لطیف به زندگی کودکان کار می‌پرداخت، مورد تحسین منتقدان و تماشاگران قرار گرفت و نام مجیدی را به عنوان کارگردانی نوظهور و صاحب سبک در سینمای ایران مطرح کرد.

اما شاهکار مجیدی، “بچه‌های آسمان” (۱۳۷۶) بود. این فیلم که داستانی ساده و در عین حال عمیق از زندگی دو برادر فقیر را روایت می‌کرد، قلب مخاطبان در سراسر جهان را به تسخیر خود درآورد و به عنوان یکی از برترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران شناخته شد. “بچه‌های آسمان” علاوه بر جوایز متعدد در جشنواره‌های بین‌المللی، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان در سال ۱۹۹۹ نیز شد و مجیدی را به نخستین کارگردان ایرانی تبدیل کرد که به این افتخار دست می‌یافت.